DrannieJJ

Het gevoel dat je even belangrijk bent. De seconde dat jouw licht de zwarte dimensie waar je was verlichte. En dan de laatste zin die je hoort. "Engelen veren vervagen niet." Daar sta je dan. Alleen in een dimensie die je niet kent. Verslagen door de wil om de mensen die je lief hebt te redden. Zij waren gered. Maar jij, jij was verdoemt tot de slaap van 6 eeuwen. Langzaam openen mijn ogen. Het enige wat ik hoorde was Nanako. Mijn zusje. Die zegt dat de veren van een engel niet vervagen. Steeds die zin opnieuw. Samen met de regelmatige druppels die van een blad af vallen. Drup….. Drup….. Engelen veren vervagen niet…. Drup. Mijn ogen waren ope